ஒரு வகையில் இந்தத் தொடர் எனக்கு 'கேம் ஆஃப் த்ரோன்' ஜூரத்திலிருந்து வெளியேற உதவியது. இதில் ஒரு சுவாரசிய முரண் என்னவென்றால் இந்த மொத்தக் குழாமும் 'கேம் ஆஃப் த்ரோன்' தொடரின் தீவிர ரசிகர்கள் போல. பெயர் உருவம் புத்திசாலித்தனம் உட்பட அப்படியே GOT சாமை, சாமிநாதனாக உள்ளே கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள். போதாத குறைக்கு Her திரைப்படத்தின் AI காதலியும் சாமோடு சேர்ந்து கொள்கிறாள். ”அடப் போட்டோ காப்பிப் பசங்களா!” எனத் திட்ட முடியாத அளவிற்கு இதையெல்லாம் இவர்கள் வெளிப்படையாக, உரையாடலாக சொல்லிவிடுகிறார்கள். நாமும் So What! எனக் கடந்து இவர்களோடு ஒட்டிக் கொள்ள முடிகிறது.
ஜங்க் ஃபுட், பியர், வீடியோ கேம், உலகத் திரைப்படங்கள், முரகாமி, சேர்ந்து வாழ்தல், பிடித்ததைச் செய்தல், சோம்பலாய் சந்தோஷமாய் இருத்தல் என சமகால ’அப்பர் க்ளாஸ்’ இளைஞர்களை இந்தத் தொடர் திகட்டத் திகட்ட முன் நிறுத்துகிறது.
சகலரையும் ’ப்ரோ’ என அழைக்கும் சம உலகமாக இந்த இளைஞர்களின் உலகு மெல்ல மாறிவருவது மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. நிஜமாகவே சென்னை வாழ்வு இப்படி இருக்கிறதா என்பது தெரியவில்லை. ஆனால் இப்படி இருந்தால் நன்றாக இருக்கும்போலத்தான் தோன்றுகிறது. குழாயை சரி செய்ய வரும் ப்ளம்பர், ஹரீஷை ”ஹாய் ப்ரோ” என அழைப்பதும் ஹரிதாவுடன் கடலை போடுவதும் பார்க்கவே நன்றாக இருந்தது. அய்யர் பாஷையில் அங்கலாய்க்கும் மாமியை சாம் ’ரேஸிஸ்ட் பீபுள்’ எனத் திட்டுகிறான். ஒரிஜினல் புத்திசாலிகள் இந்த ITத் துறையில் ஏமாற்றப்படுவது குறித்து, வீட்டைத் துறந்து வெளியில் இடம் சரிப்படாமல் அலையும் இளைஞர்கள் குறித்தெல்லாம் சாம் கதாபாத்திரம் மூலம் பேசியிருக்கிறார்கள்.
எழுத்தாளராகும் கனவில் இருக்கும் ஹரிதா கதாபாத்திரம் எனக்குப் பிடித்திருந்தது. ஹரீஷ், சாம், சித்தார்த், ஹரிதா அப்பா, ஹரீஷ் அக்கா, வீட்டு உரிமையாளர், அவர் மனைவி என விரல் விட்டு எண்ணக்கூடிய கதாபாத்திரங்கள்தாம். பட்ஜெட் பிரச்சினைகள் இருக்கக் கூடும் என்றாலும் ஒரு தொடருக்குப் போதுமான கதாபாத்திரங்கள் இல்லை என்பது முழுமையற்ற தன்மையை உருவாக்குகின்றது. பதினோராவது பகுதியில்தான் மியா வருகிறாள். அவளும் சாமைப் போலவே இருப்பது ஏமாற்றம். தொடரின் சுவாரசியத்தைக் கூட்ட முரண்களையும் நிகழ்வுகளையும் உருவாக்க வேண்டியது அவசியம். புதிதாக எந்த சம்பவங்களும் நிகழாமல் வெறுமனே டிவி முன்னால் அமர்ந்து தின்று குடித்து விளையாடிப் படம் பார்த்து நகர்வதால் அலுப்பும் தட்டுகிறது. இந்தக் குழுவினர் இன்னும் கொஞ்சம் மெனக்கெட வேண்டும்.
இணையத் தொடர் என்பதால் சென்ஸார் பிரச்சினைகள் கிடையாது. ஃபக், பாஸ்டர்ட், மேட்டர் என வெளிப்படையாக ஜாலியாகப் பேசிக் கொள்கிறார்கள். ஹரீஷ், தன் அக்கா தொடர்ந்து குடைச்சலைக் கொடுக்கவே ஃபக் ஹர் என்கிறான். உடனே ஹரிதா கூல் ஜேமி லானிஸ்டர் என்கிறாள். இதெல்லாம் ஒரு சின்னப் புன்னகையை வரவழைத்தது.
ஹரீஷ் எடுக்கும் புகைப்படங்களை விட அவன் உதவியாளனான சித்தார்த் எடுக்கும் புகைப்படங்கள் இன்னும் நுணுக்கமாகவும் உயிர்ப்பாகவும் இருக்கிறது. ஆக அடுத்த தலைமுறை இளைஞர்கள் இன்னும் சுதந்திரமாகவும் உயிர்ப்பாகவும் இருப்பார்கள் என்பதை சுட்டிக் காட்டுகிறார்கள்.
சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகளற்ற, ஆண்பெண் பாகுபாடில்லாத, திருமணம்- பந்தம் போன்ற நமுத்த விஷயங்களில்லாத, சுதந்திரமான, இளமை மின்னும் ஒரு வாழ்வைப் பார்க்க நிஜமாகவே நன்றாக இருக்கிறது.
No comments:
Post a Comment