பெயர் மறந்துபோன அந்தப் பையனும் கருணையின் சாயல்களற்ற கண்களைக் கொண்ட பூங்குழலியும்

அந்தப் பையன் இரண்டாவது ஷிப்டில் வந்து மிகுந்த தயக்கங்களோடு என் பைக் சாவி கேட்டான்.ஏதோ அவசர வேலையிருப்பதாகவும் ஒரு மணி நேரத்தில் வந்து விடுவதாகவும் சொன்னான்.நான் அப்போது கருப்பு நிற சுசுகி பைக் வைத்திருந்தேன்.எனக்கு மிகப் பிடித்தமான வண்டி.அதை வைத்திருந்த நான்கு வருடங்களில் எனக்கெந்த விபத்தும் நேரவில்லை.எவ்வளவு குடித்தாலும் அந்த பைக் என்னை எந்த சிக்கலுமில்லாமல் வீட்டில் சேர்த்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையும் எனக்கிருந்தது.அவன் கேட்ட விதம் பிடித்திருந்ததால் தயங்காமல் சாவி கொடுத்தேன்.தரக்கட்டுப்பாடு பிரிவில் பரிசோதகனாக வேலை பார்த்தான் அந்தப் பையன். அதற்கு முன் அவனிடம் பேசியது கூட இல்லை மேலும் அவன் ஒரு அப்ரண்டிஸ் பையன் என்பதாலும் அவன் என்னிடம் பேசவோ, நான் அவனிடம் பேசிக்கொள்ளவோ சந்தர்ப்பம் வாய்த்ததில்லை.இரண்டு மணி நேரம் கழித்து ஆனந்த் வந்தான்.ஆனந்த் தரக் கட்டுப்பாடு பிரிவிலும் நான் உற்பத்தி பிரிவிலும் அந்த நிறுவனத்தில் வேலை பார்த்தோம்.

அந்தப் பையனை ரொம்ப நேரமாக காணவில்லை இந்த பக்கமாக வந்தானா?எனக்கேட்டதற்கு என்னிடம் பைக் வாங்கிப்போன தகவலை சொன்னேன்.ஆனந்த மிகவும் கோபப்பட்டான் வேலை நேரத்தில் இப்படிப் போவதற்கு எப்படி அனுமத்தித்தேன் என்றும் பைக் வேறு கொடுத்தா அனுப்புவது என்றும் சத்தம் போட்டான்.மேலும் அந்தப் பையன் ஆறு மாதத்திற்கு முன்புதான் பைக்கில் விழுந்து வாறினான் என்ற தகவலையும் சொன்னான்.தொடையிலும் நடுமுதுகிலும் ப்ளேட் வைத்திருப்பதாயும் எந்த வாகனத்தையும் ஓட்டக்கூடாது என்றும் அவன் சொன்ன தகவல்கள் சின்ன அதிர்ச்சியை வரவைத்தது.ஷிப்ட் முடிய 1 மணி நேரம் இருக்கும்போது வந்தான்.தாமதத்திற்கு மன்னிப்பு கேட்டபடி சாவியை கொடுத்தான்.நான் எதுவும் பேசாமல் வாங்கிக்கொண்டேன்.அவன் திரும்பி வந்ததே போதும் என்ற மனநிலை அப்போது வந்துவிட்டிருந்தது.

நான் பணிபுரிந்த நிறுவனம் சுற்றுச் சூழல் மற்றும் பாதுகாப்பு பிரிவுகளில்(ஐஎஸ் ஓ 14001 & 18001) சான்றிதழ் வாங்க விரும்பியது. அதற்கான பணி என்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது.பணிப்பாதுகாப்பு சம்பந்தமாக எங்கள் நிறுவன மருத்துவமனைக்கு தொடர்ச்சியாய் செல்ல வேண்டி வந்தது.மருத்துவமனை மருந்தகப் பிரிவில் பூங்குழலி வேலை பார்த்தாள். அவளிடம் சில தகவல்களைப் பெற வேண்டி இருந்தது.பெண்கள் இருக்கும் சூழலில் பணிபுரிவது மிகுந்த சந்தோஷமான ஒன்று. ஆனால் எனக்கந்த வாய்ப்பு கிடைக்கவே இல்லை. இயந்திரவியல் துறை என்பதாலும் அதிலும் உற்பத்திப் பிரிவு என்பதாலும் என் பணியிடங்களில் பெண் வாசனையே இல்லாதிருந்தது.(இந்தியாவில் கடைசியாய் பணிபுரிந்த நிறுவனத்தில் மட்டும் விஜயலட்சுமி இருந்தாள்.சக ஆணை விட சக பெண்ணுடன் பணிபுரிவது பல விதங்களில் இணக்கமானது.தொழில்நுடப விவரங்கள்,பணிகுறித்தான தகவல்களை சுலபத்தில் ஒரு பெண்ணிடமிருந்து வாங்கிவிடலாம் (என் சமீபத்திய நண்பர் அடிக்கடி சொல்வதுபோல ஒட்டுகாஜ் அல்லது ஓசிகாஜ் அடிப்பது சுலபம்))

ஆனால் பூங்குழலியிடமிருந்து நான் தகவல்கள் வாங்க சற்று சிரமப்பட வேண்டியிருந்தது.அரைமணி நேரத்திற்கொருமுறை கேண்டீன் போக வேண்டியிருந்தது.அவளின் பிறப்பு,வளர்ப்பு எல்லாம் தெரிந்துகொள்ள வேண்டியிருந்தது.என் பைக் நிறம் அவளுக்குப் பிடித்தமானதாய் இருந்தது. என்னை இதற்கு முன்பு பார்த்திருப்பதாகவும் சொன்னாள்.( என் வீடு மருத்துவமனைக்கு சமீபமாய் இருந்தது) பொதுவாய் லொட லொட பெண்கள் மேல் எனக்கு ஆர்வம் இல்லை.அதுவும் சாப்பாடு, சினிமா, ஊர், காலேஜ், வேலை என்பது தவிர்த்து வேறெதுவும் தெரியாத பெண்களிடம் பேச என்ன இருக்கிறது? ஒரு வழியாய் அவளிடம் தகவல்களைப் பெற்றுக்கொண்டு திரும்பினேன் அதற்குள் அவளின் தொலைபேசி எண் என் தொலைபேசி எண் எல்லாம் கைமாறிவிட்டிருந்தது.ஒரு முறை வீட்டிற்கும் வந்து போனாள்.

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை சாயந்திரம் அவள் அந்தப் பையனை பற்றி கேட்டது எனக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்தது.அவள் அந்தப் பையனை காதலிப்பதாக சொன்னாள்.நான் ஆனந்திடம் இதுபற்றி சொன்னேன். உங்காளு பார்யா கலக்குறான்! என்றதற்கு அவன் சிரித்துக்கொண்டான்.அந்த பையனை அதற்கு பிறகு வேறு மாதிரி பார்க்க ஆரம்பித்தேன்.ஒரு ஆண் ஒரு பெண்ணால் காதலிக்கப்படுவது மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததது.அந்த ஆண் அதற்குப் பின் வேறுமாதிரி ஒரு வடிவத்தினை அடைகிறான்.ஒரு ஹீரோயிச தோற்றம் அவனுக்குப் பொருந்திவிடுகிறது.பின்பு அந்த நிறுவனத்திலிருந்து விலகிவிட்டு சென்னை போய் விட்டேன்.ஆனந்திடமிருந்து மட்டும் அவ்வப்போது தொலைபேசி அழைப்புகள் வரும்.பின்பு அதுவும் நின்றுபோயிற்று.மூன்று மாதங்கள் கழித்து ஊருக்குப் போனேன் மருத்துவமனையை கடந்து சொல்லும்போது பூங்குழலி நினைவில் வந்தாள் அவளோடு அந்த பையனும் நினைவில் வந்து போனான்.

சாயந்திரம் ஆனந்த் வீட்டுக்கு வந்தான்.மாடியில் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.அந்த பையன் சூசைட் பண்ணிக்கினான் மச்சி! என ஆனந்த சொன்னது அதிர்ச்சியாக இருந்தது.திடீரென்று இரண்டு வாரமாய் ஆளை காணவில்லை என்றும் அவனை செங்கல்பட்டில் ஒரு லாட்ஜிலிருந்து அழுகிய உடலாய் அவன் பெற்றோர் கண்டுபிடித்ததாயும் ஆனந்த் சொன்னது என்னை உறைய வைத்தது.சில நிமிடங்கள் எதுவும் பேசமுடியவில்லை அவன் தாமதமாய் வந்த தருணத்தில் அவனை கடிந்து கொள்ளாமல் விட்டது இப்போது ஆசுவாசமாக இருந்தது.எதற்காகவென்று கேட்டதற்கு காதல் விவகாரம்தான் வேறென்ன எழவு! என இறுகிய முகத்தோடு சொன்னான்.அந்த பையன் மிக மெதுவாய் பேசுவான், உயரமாய், சிவப்பாய், அழகாய் இருப்பான்,என்ன சொன்னாலும் கேட்பான்,எதிர்த்தே பேசமாட்டான்,ரொம்ப நல்ல பையன் என ஆனந்த அடுக்கிக்கொண்டே போனான்.

இந்தப்பெண் அவனை கழட்டி விட்டுட்டு வேறொருத்தனோட சுத்த ஆரம்பிச்சிட்டா! பையனால தாங்க முடியல அதான் இப்படி பண்ணிட்டான்

என்றான்.

ஏனோ உலகத்தின் அத்தனை பெண்கள் மீதும் வெறுப்பாய் வந்தது.ஒரு வழியாய் அவனை தேற்றி அனுப்பி வைத்து விட்டு தனிமையில் புதைந்து கொண்டேன்.அந்தப் பையனின் நினைவுகளிலிருந்து என்னை மீட்டெடுக்க முடியாத கணமொன்றில் பூங்குழலியை பார்க்கப்போனேன்.அவள் அப்போதுதான் கிளம்பிக்கொண்டிருந்தாள் என்னை எதிர்பார்க்காததினால் மிக அதிக வெளிப்படுத்துதல்களுடனே வரவேற்றாள். என்னால் புன்னகைக்க முடியவில்லை. எப்படியிருக்கிறாய்? என்பதற்கு பதில் சொல்லாமல்

அந்த பையன் சூசைட் பண்ணிகிட்டானாமே தெரியுமா?

என்றதற்கு தெரியும் என்றாள்.மேலும் சுத்தப் பைத்தியக்காரத்தனம்!அவன மாதிரி அடிமுட்டாள் எவனுமில்லை என்றாள்.அப்போது அவள் கண்களை கொஞ்ச நேரம் உற்றுப் பார்த்தேன் அதில் கருணையின் சாயல்களைக் கூட காணமுடியவில்லை.அவளின் குரலில் குற்ற உணர்வின் த்வனி எட்டிப்பார்க்கக் கூட இல்லை.எதுவும் சொல்லாமல் வீட்டிற்கு வந்துவிட்டேன்.

அதற்குப் பின் நான் பூங்குழலியை பார்க்கவோ பேசவோ இல்லை. எங்களிருவருக்கும் பொதுவான நண்பர்களும் இல்லாததால் அவளைப் பற்றி கேள்விப்படாத நிம்மதியும்
கிட்டியது.எப்போதாவது லாட்ஜில் வாலிபர் தற்கொலை!அழுகிய உடல் இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு மீட்பு என்ற செய்திகளை நாளிதழில் படிக்கும்போது மட்டும் அந்தப் பையனும் பூங்குழலியும் நினைவில் வந்து போவார்கள்.இப்போது தமிழ் நாளிதழ்களை படிக்கும் பழக்கத்தையும் விட்டாயிற்று.